TY - JOUR ID - 33878 TI - تأملی در مُخلّ اطلاق ‌بودن وجود قدر متیقن در مقام تخاطب (با تأکید بر مبانی اصولی محقق خوانساری) JO - فقه و اصول JA - JFIQH LA - fa SN - 2008-9139 AU - تجریشی, زهرا AU - قبولی درافشان, محمدتقی AU - سلطانی, عباسعلی AD - دانش آموخته دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد AD - دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 52 IS - 4 SP - 39 EP - 25 KW - محقق خوانساری KW - اطلاق و تقیید KW - مقدمات حکمت KW - انصراف لفظ KW - قدر متیقن در مقام تخاطب DO - 10.22067/jfu.v52i4.76089 N2 - استخراج مبانی اصولی برخی از فقها که از ایشان اثر اصولی مستقلی به‎جا نمانده، اهمیت ویژه دارد و محقق خوانساری از این جمع است. در این جستار ضمن بررسی یکی از مسائل پرکاربرد اصول فقه، یعنی کیفیت احراز دلالت لفظ مطلق بر اطلاق، به تحلیل و بررسی مبنای وی در این خصوص پرداخته شده است. نویسندگان پس از تتبع در کتب اصولی و کتاب جامع المدارک فی شرح مختصر النافع، به این نتیجه نائل شده‌اند که دلالت لفظ مطلق بر اطلاق ناشی از وضع نیست؛ بلکه به‌کمک دلیل عقل و از طریق مقدمات حکمت است. این مقدمات متشکل از امکان اطلاق و تقیید، نبود قرینه بر تقیید، در مقام بیان ‌بودن متکلم و عدم انصراف لفظ مطلق به بعضی از افراد است؛ ضمن اینکه در تمسک به اطلاق نیازی به منتفی بودن قدر متیقن در مقام تخاطب نیست؛ بلکه اساساً قدر متیقن در مقام تخاطب امری بی‌معناست. UR - https://jfiqh.um.ac.ir/article_33878.html L1 - https://jfiqh.um.ac.ir/article_33878_8b204ab3da86d14ec18159932e5c5dfe.pdf ER -