امروزه هر شئ به ظاهر بیفایدهای که نمیتواند نیازهای مالک را پاسخ دهد و پسماند یا زباله تلقی میشود میتواند کالایی ارزشمند و به تعبیری طلای کثیف یا سیاه محسوب شود. برخی از پسماندها پس از بازیافت به کالاهای ارزشمندی تبدیل میشوند؛ برخی از زبالهها برای سوختن و تولید انرژی در نیروگاهها به کار گرفته شده و پسماندهای خوراکی ممکن است در جهت تولید کود و کمپوست استفاده شوند. پس از آنکه مالک پسماند از آن دست کشید و آن را در کنار سطل یا داخل زباله قرار داد، به طور معمول نهاد متصدی که ممکن است شهرداری یا شرکت تابع آن باشد اقدام به جمعآوری پسماند میکند و گهگاه اشخاص دیگری اقدام به برداشتن برخی از زبالهها از سطلهای مذکور میکنند. این امر ممکن است موجب بروز اختلاف و نزاع بین این اشخاص و مالک سطلهای زباله گردد. در سطح کلانتر نیز پس از جمعآوری زبالهها و انباشت و بازیافت آنها مسئله مالکیت آنها مطرح میشود. حقوق کشورمان فاقد مقرراتی در خصوص مالکیت پسماند است و با توجه به خلأ قانونی و عدم پیشینه تحقیقی در این خصوص، حل اختلافات در سطح خرد و کلان نیازمند بررسی جامعی است.
ارسال نظر در مورد این مقاله