یکی از کاربردیترین دلیلها در علم اصول و فقه و همچنین حقوق، استصحاب است. استصحاب حکم به بقای آن چیزی است که در گذشته بوده است. بعد از وحید بهبهانی، غالب اصولیها معتقدند که استصحاب اصل عملی است، اما پژوهش بیشتردر ادلة اعتبار استصحاب، بیانگر صحت نظریة اماره بودن استصحاب است. عقل، سیرة عقلا و روایات، همگی بر لحاظ جنبه کاشفیت در اعتبار استصحاب دلالت دارند. نبود گرایشهای تعبدی در روشهای عقلا، اماریت استصحاب در دیدگاه فقهای متقدم بر وحید بهبهانی و لزوم دیدگاههای واقعگرایانه در فقه، همگی مؤید این نظریه هستند. حجیت آثار شرعی مترتب بر لوازم عقلی و عادی مستصحب و همچنین صلاحیت جانشینی استصحاب به جای علم، از آثار مهم اماره بودن استصحاب است.
کلید واژهها: استصحاب، اصل عملی، اماره، سیرة عقلا، اصل مثبت.
ارسال نظر در مورد این مقاله