خاندان زنگی فریومدی که به تصریح تاریخنگار دربارِ اولجایتو، ابوالقاسم کاشانی به پنج پشت وزیرزاده بودند، تقریباً در سرتاسر دورة فرمانروایی مغولان، چه پیش از روی آوردن هلاکوخان به ایران (سال 654) و چه پس از آن، دست در کار وزارت و استیفا و صاحب قدرت و اقتدار بسیار میبودهاند. اینان در کنار خدمت به دستگاه نوپای ایلخانی در دانشپروری و شاعرنوازی نیز دستی توانا و گشاده داشتهاند. بررسی زندگی مشاهیر این خاندان که بر عهدة این مقاله است، تا اندازهای این پاره از تاریخ ایران یعنی عصر ایلخانی، و نیز نمایی از چهرة فرهنگی خراسان آن روزگار را که میباید آنجا را پایتخت غیررسمی ایلخانان مغول به شمار آورد، تا حدّی تبیین میکند.
ارسال نظر در مورد این مقاله