نگارنده در این نوشتار به بررسی و نقد نظریة ملاصدرا در باب ادراک و ارتباط عالم با معلوم پرداخته است. اصولاً توصیف و ستایش از حکمت متعالیه نباید به منزلة نقدناپذیری و مصون بودن آن از هرگونه خطا تلقی شود و نه به این معنا که همة اجزای حکمت متعالیه آسیبپذیر است. پژوهش حاضر این معنا را میرساند که برخی از آرای ملاصدرا خالی از ابهام و ایراد نیست که یکی از آنها نظریة وی در باب ادراک و ارتباط عالم با معلوم است. نگارنده کوشیده است دیدگاه آخوند را در این باب به گونة شفاف مستدل گرداند و در صورتی که توجیهی در خور حکمت یافت نشود، وجه ضعف و سبب ناتمام بودن آن را بیان کند.
فیاضصابری, عزیزالله. (1381). بررسی و نقد نظریة صدر المتألهین در ارتباط معلوم با عالم. فقه و اصول, 34(2), 63-84. doi: 10.22067/jfiqh.2020.60799.0
MLA
عزیزالله فیاضصابری. "بررسی و نقد نظریة صدر المتألهین در ارتباط معلوم با عالم". فقه و اصول, 34, 2, 1381, 63-84. doi: 10.22067/jfiqh.2020.60799.0
HARVARD
فیاضصابری, عزیزالله. (1381). 'بررسی و نقد نظریة صدر المتألهین در ارتباط معلوم با عالم', فقه و اصول, 34(2), pp. 63-84. doi: 10.22067/jfiqh.2020.60799.0
VANCOUVER
فیاضصابری, عزیزالله. بررسی و نقد نظریة صدر المتألهین در ارتباط معلوم با عالم. فقه و اصول, 1381; 34(2): 63-84. doi: 10.22067/jfiqh.2020.60799.0
ارسال نظر در مورد این مقاله