Rashīd al-Dīn Faḍl Allāh and the Idea of Prosperity in the Ilkhanid Kingdom

Document Type : Research Article

Author

• Alī Ghufrānī,

Ferdowsi University of Mashhad

10.22067/jfu.v38i1.65626

Abstract

Rashīd al-Dīn Faḍl Allāh Hamadānī (645-718/1247-1318) was among the intellectual viziers of Iran in the Islamic era. He was able to implement socio-economic reformations in the reign of Ghazan Khan and Uljaitu and opened a bright chapter in the Post-Mongol Invasion Iran by virtue of his lofty ideas and far-sightedness along with his widespread appreciation of scientific and practical experiences of the politicians of Islamic and pre-Islamic era. Historians, both present and past, have compared him to great pre-Islamic politicians of Persia such as Achaemenid Darius, Sasanid Anushirvan, and Buzurgmehr b. Bakhtigan, for his special attention to prosperity and development. Contrary to other Iranian viziers of Islamic era – such as Bal‘amīs, Jayhānīs, Ṣāḥib b.‘Ibād, Khawja Niẓām al-Mulk, etc. – Rashīd al-Dīn Faḍl Allāh had the advantage of competency in executive management in addition to his enjoyment of scientific excellence. Being aware of the destructions and massacres resulted from the Mongol invasion and its aftermaths, he endeavored like an adept psychologist to implement his reformist plans in various parts of the society without being entrapped in religious and ethnic fanaticism (Qāshānī, 95). He managed to inspire new hope in life into the Iranian society by providing appropriate projects for improving cities and villages, prospering agriculture, and developing roads. In this paper, Rashīd al-Dīn’s initiative is studied and analyzed as an underlying idea and macro-developmental planning reflected in his letters.

Keywords

• Rashīd al-Dīn Faḍl Allāh
• reforms
• prosperit
• incidents of Mogul Ilkhanids

---

References

آقسرایی، محمودبن محمد، مسامرة الاخبار ومسایرة الاخیار، تصحیح عثمان توران، تهران، اساطیر،1362 .

ابن اثیرجزری، الکامل فی التاریخ، بیروت ، مؤسسه التاریخ العربی،1414ق.

اقبال آشتیانی، عباس ، تاریخ مفصل ایران، تهران، امیر کبیر،1356.

بیانی، شیرین، دین و دولت در ایران عهد مغول، تهران، مرکز نشر دانشگاهی،1371.

بویل.جی.آ، تاریخ ایران پژوهش دانشگاه کمبریج، جلد5، ترجمه حسن انوشه، تهران، امیرکبیر،1371.

بویل، ج.آ. ، « مقاله تاریخ دودمانی وسیاسی ایلخانان»، در کتاب تاریخ ایران کمبریج.

پطروشفسکی، « مقاله اوضاع اجتماعی-اقتصادی ایران در دوره ایلخانان»، در کتاب تاریخ ایران کمبریج.

همو،کشاورزی ومناسبات ارضی در ایران عهد مغول، ترجمه کریم کشاورز، تهران، موسسه مطالعات وتحقیقات اجتماعی،1344.

حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، تصحیح دکتر خان بابا بیانی، تهران، انجمن آثار ملی،1350

خواجه رشیدالدین فضل الله، جامع التواریخ، به کوشش دکتر بهمن کریمی، تهران ، اقبال،1367.

همو، سوانح الافکار رشیدی، به کوشش محمد تقی دانش پژوه، تهران، دانشگاه تهران، 1358 .

خواندمیر، تاریخ حبیب السیر، تصحیح دکتر دبیر سیاقی، تهران، خیام،1362.

دینوری، ابوحنیفه احمد بن داود، اخبار الطوال، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، نی،1364.

رجب زاده، هاشم ، آیین کشورداری در عهد وزارت رشیدالدین فضل الله، تهران، توس،1355.

ریپکا، یان، مقاله « شعرا ونثر نویسان اواخرعهدسلجوقی ودوره مغول» درتاریخ ایران کمبریج.

شبانکاره ای،محمد علی، مجمع الانساب، به کوشش میر هاشم محدث، تهران، امیر کبیر،1363.

عقیلی، سیف الدین حاجی بن نظام،آثار الوزراء، تصحیح محدث ارموی، تهران، اطلاعات،1364.

اشانی، ابوالقاسم عبدالله بن محمد، تاریخ اولجایتو، به اهتمام مهین همبلی، تهران، بنگاه ترجمه ونشر،1348

مرتضوی، منوچهر، تحقیق در باره دوره ایلخانان ایران، تهران،1341.

مستوفی،حمدالله، تاریخ گزیده، به اهتمام دکترعبدالحسین نوایی، تهران، امیرکبیر،1362.

 

همو، نزهت القلوب، به کوشش محمد دبیر سیاقی، تهران، طهوری،1336.

وصاف، تاریخ وصاف، تحریر عبدالمحمد آیتی، تهران، پژوهشگاه،1372.