The ruling on the marriage of a pregnant woman from an illegitimate relationship from the perspective of Iranian jurisprudence and law with a view on double pregnancy

Document Type : Original Article

Author

• Abdul Samad Ali Abadi

Assistant professor of jurisprudence and law at the Tehran University of Islamic Religions

10.22067/jfiqh.2021.70610.1116

Abstract

From the perspective of Imami jurisprudence and Iranian law, a pregnant woman whose husband has died or divorced her cannot marry anyone other than her ex-husband during pregnancy and must wait until childbirth; However, it has been seen in some cases that a woman without a husband who got pregnant through illegitimate means was married to  an adulterer or none adulterer at the time of pregnancy; Even in some cases, the couple finds out after marriage that the woman is pregnant by someone else. The verdict of these examples is not very clear. The question of the verdict of marrying a pregnant woman from an illegitimate relationship from the point of view of jurisprudence and Iranian law is an issue that needs to be explored until reaching a suitable answer. There are three opinions about the marriage of a pregnant adulteress: famous jurists believe that it is permissible, some jurists believe that it is not permissible, and some others believe "Tafsil" that is differrentiating. In this way, marriage is considered permissible, but intercourse and cohabitation during pregnancy are not permissible.This research shows in a descriptive and analytical way that the famous evidence is incomplete and the "tafsil" view based on the principle of innocence is a problem, because despite the generality of the chapter, it does not come to the flow of the principle. As a result, according to the weakness of the evidence of the first and third views, using the generality of the evidences of the obligation of Idah( a period of   time that a woman cannot marry after divorce or her husband's  death) and in order to preserve "Miah" (sperms) and lineage from mixing, marriage during pregnancy is not permissible. From the medical point of view, there is also the possibility of a pregnant woman getting pregnant again during pregnancy, which is called double pregnancy.

Keywords

• marriage of a pregnant woman
• marrying a pregnant
• pregnant marriage
• adultery
• double pregnancy

Main Subjects

• Civil jurisprudence

---

References

قرآن کریم

ابن‌ادریس، محمدبن‌‌احمد، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوى، قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1410ق.

ابن‌بابویه، محمدبن‌على‌، کتاب من لایحضره الفقیه، قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1413ق.

ابن‌براج، عبدالعزیزبن‌نحریر، المهذب، قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1406ق.

اشتهاردى، على‌پناه، مدارک العروة،، تهران: دار الأسوة، 1417ق.

اکرامیان، مریم، «آیا ممکن است در هنگام بارداری دوباره حامله شویم؟»، 17 مرداد 1399، healxapp.com..

بحرانى، یوسف‌بن‌احمد، الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة، قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1405ق.

حر عاملى، محمدبن‌حسن، وسائل الشیعة، قم: آل‌البیت(ع)، 1409ق.

حکیم، محسن، مستمسک العروة الوثقى، قم: دار التفسیر، 1416ق.

خمینی، روح‌الله، موانع ارث، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، ۱۳۹۲.

خوانسارى، احمد، جامع المدارک فی شرح مختصر النافع، قم: اسماعیلیان، 1405ق.

خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، قم: مؤسسة الخوئی الإسلامیة، 1409ق.

خویی، ابوالقاسم، موسوعة الإمام الخوئی، قم: مؤسسة إحیاء آثار الإمام الخوئی، 1418ق.

دانشمند، فرشته، «بارداری مضاعف چیست؟»، بی‌تا، drfereshtedaneshmand.ir. .

سبحانی تبریزی، جعفر، الحج فی الشریعة الإسلامیة الغراء، قم: مؤسسۀ امام صادق(ع)، 1424ق.

سبحانی تبریزی، نظام النکاح فی الشریعة الإسلامیة الغراء، قم: مؤسسهٔ امام الصادق(ع)، بی‌تا.

سند، محمد، سند العروة الوثقى: کتاب النکاح، قم: فدک، 1429ق.

شبیری زنجانى، موسى، کتاب نکاح، قم: رأى‌پرداز، 1419ق.

شهید اول، محمدبن‌مکى، القواعد و الفوائد، قم: کتاب‌فروشى مفید، بی‌تا.

شهید ثانى، زین‌الدین‌بن‌على، مسالک الأفهام إلى تنقیح شرائع الإسلام، قم: مؤسسهٔ معارف اسلامی، 1413ق.

صاحب‌جواهر، محمدحسن‌بن‌باقر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، 1404ق.

طباطبایی، على‌بن‌محمد، ریاض المسائل، قم: آل‌البیت(ع)، 1418ق.

طباطبایی، محمدکاظم، العروة الوثقى مع التعلیقات، قم: انتشارات مدرسهٔ امام على‌بن‌ابى‌طالب(ع)، 1428ق.

طبرسى، فضل‌بن‌حسن، المؤتلف من المختلف بین أئمة السلف، مشهد: مجمع البحوث الإسلامیة، 1410ق.

طریحى، فخرالدین‌بن‌محمد، مجمع البحرین، تهران: کتاب‌فروشى مرتضوى، 1416ق.

طوسی، محمدبن‌حسن، الاستبصار فیما اختلف من الأخبار، تهران: دار الکتب الإسلامیة، 1390ق.

طوسی، محمدبن‌حسن، الخلاف، قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1407ق.

طوسی، محمدبن‌حسن، المبسوط فی فقه الإمامیة، تهران: مرتضوی، 1387ق.

طوسی، محمدبن‌حسن، تهذیب الأحکام، تهران: دار الکتب الإسلامیة، 1407ق.

طوسی، محمدبن‌حسن، رجال، قم: نشر اسلامی، 1415ق.

علامه حلی، حسن‌بن‌یوسف، تذکرة الفقهاء، قم: آل‌البیت(ع)، 1388ق.

علامه حلی، حسن‌بن‌یوسف، تحریر الأحکام الشرعیة على مذهب الإمامیة، قم: مؤسسۀ امام صادق(ع)، 1420ق.

فاضل هندى، محمدبن‌حسن، کشف اللثام و الإبهام عن قواعد الأحکام، قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1416ق.

فیض کاشانی، محمد‌بن‌شاه‌مرتضى، مفاتیح الشرائع، قم: انتشارات کتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى، بی‌تا.

فیض کاشانی، محمد‌بن‌شاه‌مرتضى، الشافی فی العقائد و الأخلاق و الأحکام، تهران: دار نشر اللوح المحفوظ، 1425ق.

قائنی نجفی، محمد، «آزمایش‌های پزشکی اگر مفید علم و یقین باشد، حجت است»، ۲ دی ۱۳۹۹، http://meftaah.com.

قائنی نجفی، محمد، درس خارج فقه پزشکی، 1399، qaeninajafi.ir. .

قرشى بنابی، على‌اکبر، قاموس قرآن، تهران: دار الکتب الإسلامیة، 1412ق.

کاشف‌الغطاء، ‌جعفر‌بن‌خضر، انوار الفقاهة: کتاب الطلاق، نجف: مؤسسۀ کاشف الغطاء، 1422ق.

کانینگهام، اف‌گری و دیگران، بارداری و زایمان ویلیامز، ترجمۀ بهرام قاضی‌جهانی، تهران: گلبان، 1397ق.

کلینى، محمدبن‌یعقوب، الکافی، تهران: دار الکتب الإسلامیة، 1407ق.

مجلسی، محمدباقربن‌محمدتقى، ملاذ الأخیار فی فهم تهذیب الأخبار، قم: کتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى، 1406ق.

مجلسی، محمدباقربن‌محمدتقى، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران: دار الکتب الإسلامیة، 1404ق.

مجلسى، محمدتقى‌بن‌مقصودعلی، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، قم: مؤسسۀ فرهنگى اسلامى کوشانبور، 1406ق.

محقق سبزوارى، محمدباقربن‌محمدمؤمن، کفایة الأحکام، قم: دفتر انتشارات اسلامی، بی‌تا.

محقق کرکى، على‌بن‌حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، قم: آل‌البیت(ع)، 1414ق.

مرعشى، شهاب‌الدین، منهاج المؤمنین، قم: کتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى، 1406ق.

مفید، محمدبن‌محمد‌، المقنعة، قم: کنگرۀ جهانى هزارۀ شیخ مفید، 1413ق.

مقری، احمدبن‌محمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، قم: دار الرضی، بی‌تا.

مکارم شیرازی، ناصر، کتاب النکاح، قم: انتشارات مدرسۀ امام على‌بن‌ابى‌طالب(ع)، 1424ق.

مکارم شیرازی، ناصر، الفتاوى الجدیدة، قم: انتشارات مدرسهٔ امام على‌بن‌ابى‌طالب(ع)، 1427ق.

موسوی عاملى، محمدبن‌على، نهایة المرام فی شرح مختصر شرائع الإسلام، قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1411ق.

نجاشی، احمدبن‌علی، رجال النجاشی، به‌تحقیق سیدموسى شبیری زنجانی، قم: نشر اسلامی، 1416ق.

وزارة الأوقاف و الشئون الإسلامیة–الکویت، الموسوعة الفقهیة الکویتیة، کویت: دار السلاسل، 1404ق.

«بارداری مضاعف چیست؟»، 13 اردیبهشت 1399، harpy.ir. .

https://www.news24.com/life/archive/can-you-fall-pregnant-when-youre-already-pregnant-20180508

«زنی طی سه هفته دو بار باردار شد و دو پسر به دنیا آورد»، 8 ‌آوریل 2021م، https://sptnkne. ws/FSD3.

«زنی که از راه غیرمشروع باردار شده است، جهت ازدواج (موقت یا دائم) چقدر باید عده نگه دارد؟»، 21 آبان 1399،www.islamquest.net.

سامانۀ ملی آرای قضایی، «ارزش اثباتی آزمایش DNA در دعوای نفی نسب»، ۲۰ مهر ۱۳۹۲،Error! Hyperlink reference not valid..

سامانۀ ملی آرای قضایی، «دعوای لعان بعد از اقرار به رابطۀ بنوت»، ۱۳ آذر ۱۳۹۲، http://ara. jri.ac.ir/Judge/Text/.

«عجیب اما واقعی: بارداری مضاعف یا باردارشدن مجدد همزمان با بارداری چیست؟»، سایت مادرشو، 1 اسفند، 1400، https://madarsho.com/article/getting-pregnant-when-you-are-already-pregnant