Theory of Social Understanding of Statutes; Principles, Application

Document Type : Research Article

Authors

1 Senior expert in jurisprudence and fundamentals of Islamic law

2 Assistant Professor of Jurisprudence and Law Department of Yazd University

Abstract

The theory of Muḥammad Jawād Mughniya entitled “social understanding of statutes”, is the evolved mechanism for the refinement of the basis of a ruling (tanqīḥ-i manāṭ) in legal reasoning (ijtihād) process, which has been developed according to such principles and criteria as objectives of sharī‘a, convention, and contextual manifestation. Heeding the objectives of sharī‘a, in view of the temporal and spatial elements, creates a type of definite proportion between the subject and the ordinance and maintains a manifestation for the context of the lawmaker’s speech, which will be valid on the basis of the
rational principle of the authority of manifestation. The modern conventional understanding of the subject mentioned in the context of traditions annuls the specification and provides the jurisprudent with the chance to interpret and expand the subject and manage to discover the primary ordinances about it. The theory of “social understanding of statutes” applies to that category of legal ordinances that are both devised on the basis of social interests of human beings rather than their human nature and the lack of evidence denoting the non-interpretation of statute. Thus, devotional ordinances lie outside the limits of this rule and the theory is executable in social and transactional issues within its conditions.
One of the most important outcomes of this theory is that the existing statutes and traditions have the capacity to be issued for most of the new subjects, just like the primary ordinance, without falling into the maelstrom of analogy or appealing too much to the secondary topics; an outcome that, according to Shahīd Ṣadr, unravels a great complication in jurisprudence.

Keywords


قرآن کریم
انصاری، مرتضی، فرائد الاصول، اول، الهادی، قم، 1419 ق.
همو، المکاسب، اول مجمع الفکر الإسلامی، قم، 1419 ق.
بروجردی، سید حسین، نهایة الاصول، حسینعلی منتظری، اول، نشر تفکر، قم، 1415 ق.
حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، دوم، مؤسسة آل البیت (ع)، قم، 1414 ق.
حسینی، روحانی، سید محمد صادق، زبدة الاصول، اول، مدرسة الإمام الصادق (ع)، قم، 1412 ق.
همو، فقه الصادق (ع)، مؤسسة دار الکتاب، قم، 1412 ق.
حکیم، عبدالصاحب، منتقی الاصول، دوم، الهادی، قم، 1416 ق.
حکیم، محمد تقی، الاصول العامة للفقه المقارن، دوم، مؤسسة آل البیت (ع)، قم، 1390 ق.
خمینی، امام روح الله، تهذیب الاصول، جعفر صبحانی، دار الفکر، قم، 1410 ق.
خویی، ابوالقاسم، الصوم، اول، لطفی، بی جا، 1364.
همو، محاضرات فی اصول الفقه، محمد اسحاق فیاض، دار الهادی، قم، 1410 ق.
همو، مصباح الفقاهة، محمد علی توحیدی، سوم، وجدانی، قم، 1371.
زحیلی، وهبه، اصول الفقه الإسلامی، اول، دارالفکر، دمشق، 1406 ق.
شاطبی، ابو اسحاق، الموافقات فی اصول الشریعة، المکتبة العصریة، بیروت، 1423 ق.
صدر، سید محمد باقر، بحوث فی شرح العروة الوثقی، اول، الآداب، نجف، 1391 ق. همو، دروس فی علم الاصول، چاپ دوم، دار الکتاب اللبنانی، بیروت، 1406 ق.
همو، المعالم الجدیدة للاصول، دوم، مکتبة النجاح، نجف، 1395 ق.
عراقی، ضیاء الدین، مقالات الاصول، اول، مجمع الفکر الإسلامی، قم، 1420 ق.
غزالی، محمد، المستصفی، دار الکتب العلمیة، بیروت، بی تا
فضلی، عبد الهادی، دروس فی اصول فقه الامامیة، اول، موسسة أم القری، بی جا، 1420 ق.
گلپایگانی، سید محمد رضا، إفاضة العوائد تعلیق علی درر الفوائد، اول، دار القرآن الکریم، قم، 1411 ق.
همو، هدایة العباد، اول، دار القرآن الکریم، قم، 1413 ق.
مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول و معظم أبحاثها، پنجم، الهادی، قم، 1413 ق.
مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، سوم، نشر اسلامی، قم، 1425 ق.
مغنیه، محمد جواد، اصول الإثبات فی الفقه الجعفری، اول،دار العلم للملایین، بیروت،1964 م.
همو، رویکردی دوباره به اسلام، علی رضا اسماعیل آبادی، اول، شرکت به نشر، مشهد، 1381.
 همو، علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید، سوم، دار لجواد دار لتیار لجید، بیروت، 1408 ق.
همو، فقه الإمام جعفر الصادق (ع) عرض و استدلال، دار لجواد دار لتیار لجدید، بیروت،1404 ق.
نایینی، محمد حسین، فوائد الاصول، محمد علی کاظمی خراسانی، اول، مؤسسة النشر الإسلامی، قم، 1409 ق.
نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، سوم، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1367.
وحید بهبهانی، محمد باقر، الفوائد الحائریة، مجمع الفکر الإسلامی، قم، 1415 ق.
CAPTCHA Image