Jurisprudential Foundations of “Leniency Regime for Political Offenders”

Document Type : Research Article

Authors

• Hassan Aghaei ¹
• Akbar Ahmad Pour ²
• Abbas Ali Soltani ²

¹ Ph.D. Graduate of Islamic Jurisprudence and Principles of Islamic Law, Ferdowsi University of Mashhad

² Associate Professor, Ferdowsi University of Mashhad

10.22067/jfu.v52i3.76168

Abstract

The legal approach to political crime is rooted in the intellectual developments of the contemporary world. Criminologists have categorized crimes as ordinary and political. Although political crimes may lead to the collapse of the political system, jurists have granted them privileges, collectively referred to as the “leniency regime”. Some of the reasons behind such regime are: lack of motivation for personal interests, lack of intention to attack citizens and having benevolent motives. The present article seeks to recognize such differences and benefits based on the rules and principles of Islamic criminal jurisprudence and to explain its proofs and foundations. This research has been compiled through descriptive- analytical method and has reached the conclusion that the leniency regime is completely defensible and legitimate. Its proofs are: a number of verses of the Holy Quran; the practical Sunna (conduct) of the holy Prophet (PBUH&H) and Ali (PBUH) towards political opponents; the reason of wisdom; implicative meaning of the principle of correctness; proofs of the necessity of advising the Muslim rulers; the benevolent intent and the temporary nature of a political crime.  

Keywords

• Political Crime
• Revolt
• Leniency Regime
• Corrupt on Earth
• Political Jurisprudence

---

References

آصفی، حمد الله، «نگرشی بر جرم سیاسی»، اطلاعات سیاسی - اقتصادی، مرداد و شهریور 1378، شماره 143 و 144، از ص 76 تا 83

حسینی شیرازی، محمد، الفقه، کتاب الجهاد، بیروت، موسوعه الوفا،1400 ق

حومه، عبدالوهاب، المفصل فی شرح القانون العقوبات، دمشق، المطبعه الجدیده، چاپ اول، 1990 م

خوئی، ابوالقاسم، مبانی تکملة المنهاج، قم، العلمیة، چاپ دوم، 1396 ق

دشتی، محمد، شرح نهج البلاغه، قم، چاپ اول، 1396

زراعت، عباس، شرح مبسوط قانون مجازات اسلامی، تهران، انتشارات جنگل، جاودانه، چاپ اول، 1393

زینلی، محمد رضا، جرم سیاسی وحقوق جزای اسلامی، تهران، انتشارات امیر کبیر، چاپ اول، 1378

سعیدی، محمد حسن، «آزادی مخالفان سیاسی در حکومت امام علی (ع)»، حکومت اسلامی، قم، سال ششم، 1380

شریف‌الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، صبحی صالح، چاپ اول، 1414 ق

شهید ثانی، زین الدین بن علی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، قم، منشورات الجامعة النجف الدینیة، چاپ اول، 1410 ق

صانعی، پرویز، حقوق جزای عمومی، تهران، انتشارات طرح نو، چاپ دوم، 1388

صلابی، علی محمد، السیرة النبویة، بیروت، دار المعرفة، 1429 ق

طبرسی، فضل بن حسن، جوامع الجامع، قم، مؤسسه نشر اسلامی، 1421 ق

طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، 1415 ق

طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، تهران، مکتبه المرتضویه، 1387

طوسی، محمد بن حسن، تفسیر التبیان، قم، مکتبة الاعلام الاسلام، 1409 ق

عمید زنجانی، عباسعلی، حقوق اقلیت‌ها براساس قانون و قرارداد ذمه، چاپ سوم، انتشارات امیر کبیر،

1373

فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله، کنزالعرفان، بی‌جا، چاپ اول، 1409 ق

فتحی بهنسی، احمد، المسئولیة الجنائیه فی فقه الاسلامیه، بیروت، دار الشروق، 1409 ق

فخلعی، محمد تقی، ولی اللهی، مجتبی، «بررسی شرط معاصریت سیره عقلا با عصر معصومان»، فصلنامه فقه و اصول، شماره 1/85

فیض کاشانی، محمد محسن بن شاه مرتضی، تفسیر صافی، تهران، موسسه الهادی، 1416 ق

کوفی، محمد بن سلیمان، مناقب الامام امیرالمؤمنین (ع)، قم، مجمع احیاء الثقافة الاسلامیة، بی‌تا

گلدوزیان، ایرج، بایسته‌های حقوق جزای عمومی، تهران، نشر میزان، 1384

مجیدی، محمود، جرائم علیه امنیت، تهران، نشر میزان، 1386

محسنی، علی، مبانی و گستره آزادی در اندیشه و رفتار حضرت علی، پایان‌نامه، دانشگاه امام صادق (ع)، 1381

محقق داماد، مصطفی، قواعد فقه ج 1 بخش مدنی، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی، چاپ بیست ونهم، 1383

محمدی جورکویه، علی، «مبانی نظری برخورد ارفاقی با مجرمین سیاسی»، رواق اندیشه، آذر و دی 1380، شماره 4، صص 85 تا 94

مروارید، علی اصغر، سلسلة الینابیع الفقهیه، بیروت، موسسه فقه الشیعه و الدارالاسلامیه، 1410 ق

مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، بی‌تا

مهدوی دامغانی، محمود، جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه (ترجمه شرح نهج البلاغه ابن ابی‌الحدید)، تهران، نشر نی،

1379