(این چکیده با نظر کارشناس است)تمدن بشری در خاورمیانه رنگ و جلوه ای دیگر داشت.در زمان کهن،فراعنه و کاهنان مصری،بپرستش ربة النوعها مشغول بودند،در سرزمین کهن یونان نیز خدایان المپ حکومت مطلقه داشتند.خدایان بابلی و در رأس ایشان مردوخ خدائی میکردو بعل در سرزمین کنعان -فنیقی پرستیده میشد.بتهای ساخته شده و یا مظاهر طبیعت پرستشگاههای پررونقی داشتند.در چنین زمانی ابراهیم صلای یکتا پرستی درداد و پایه های خدا پرستی را در قوم خود بکار گذارد و یا چنانکه گفته اند«او خدارا سلطان زمین نیز اعلام کرد»و سلطۀ خداوندرا بر زمین و آسمان اعلام داشت.**موسی و پیامبران بعادی نیز یک یک وظیفه ای را که تعهد کرده بودند بانجام رساندند.همۀ این پیامبران سخنگویان وحاملان وحی الهی بودند.همۀ اینها از وحی و الهام سخن میگفتند.یعنی آنچه بیان می داشتنداز نتیجۀ فعالیتهای فکری و عقلانی خود نبود.الهام بصورت نیروئی خارج از شخص و برتر از تصر پیش میآمدکه مقاومتی در برابر آن نتیجه نداشت.برای نمونه اوایل کتاب ارمیاء نبی و یا کتاب حزقیال را می بینیم. در سراسر نوشته های این پیامبران دیده می شود که اینها مقهور نیروی برتری بودند که چاره ای جز پیروی و انجام فرمانها نداشتند.حامل وحی الهی و گویندۀ سخن خدائی هستند.آنچه او گفت بگو میگویند وئ هرچه اوگفت بکن میکنند.اما پیداست که همه هم یکسیان نیستند.فراوانند در وغزنانی که در این راه گزافه میگویندو تهمت میزنند.و....
)
ارسال نظر در مورد این مقاله