تنها اثری که از ویرانه های طوس عهد غزنوی تا روزگار تیموری هنوز سرپا مانده، همان بنائی است که در روزگار ما، بی آنکه کتیبه ای یا سابقه محفوظ و مکتوبی داشته باشد و یا سببی معقول برای چنین تسمیه ای بر زبانها بگذرد، آن را زندان هارون و به تعبیر تازه تری، گنبد هارونیه می کویند. در آثار صدۀ سیزدهم هجری که بارها از این اثر ذکری در میان آمده ودربارۀ وضع روز آن توضیحات مفصلی داده شده و احیاناً تصویری از نمای پشت و روی آنترسیم گشته است؛ تا آنجا که به خاطر می گذرد از «هارون» و «هارونیه» ذکری نرفته است.
از مقایسه مقاله و ذیل آن وذیل ذیل معلوم می شود که هر دو نویسنده فاضل، تنها در یک موضوع، وحدت نظر دارند و آن خانقاه بودن بنای بازمانده طوس قدیم است.
قضا را این نظر با نتیجۀ تحقیقی که قبلاً در طهران صورت گرفته و بدین بنا نام خانقاه داده بود موافق اتفاق افتاده است. منتهی در مضاف الیه این خانقاه اختلاف نظری پیدا می شود. بدین ترتیب که آقای مولوی آن را خانقاه هارونی خوانده و آقای شانه چی خانقاه غزالی نامیده اند. در صورتیکه تحقیق قبلی طهران آن را خانقاه فردوسی دانسته است.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله