جستاری در باب تاویل در تفسیر التحریر و التنویر

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 فردوسی مشهد

2 فردوسی

چکیده

موضوع تاویل از دیرباز مطمح نظر اندیشمندان اعم از متکلمان، اهل حدیث و به ویژه مفسران بوده است. قرآن کریم خود به تاویل پذیری برخی آیات تصریح نموده و اعمال تاویل را کلید فهم مقصود و مراد کلام الهی دانسته است. این رهنمون موجب گشته تا گروهی از مفسران- و از جمله محمد طاهر بن عاشور صاحب تفسیر التحریر و التنویر- برآن شوند بابهره گیری از مفتاح تاویل، مفاد بعضی آیات و مفاهیم قرآنی را تبیین و ابهام زدایی کنند.
در این تحقیق، کوشش شده است تا ابتدا مفهوم«تاویل» از منظر«ابن عاشور» بیان گردد و سپس چگونگی رویکرد تاویل گرایانه وی نسبت به برخی از آیات و اصطلاحات متشابه، در معرض فهم و قضاوت خواننده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها


الآلوسی، سید محمود بن عبدالله، روح المعانی، بیروت، دارالفکر، 1417ق.
ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار صادر، 1414ق.
ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان، مشهد، بنیاد پژوهش های اسلامی، 1368ش.
CAPTCHA Image