وازه خراسان: معنی خراسان را سرزمین نورانی یا طالع نوشته اند و آن را مرکب ازلفظ (خور) به معنی خورشید و (آسان) به معنی مشرق دانسته اند. ولی ابوالفداء-732ه، و یاقوت آسان را به معنی محل گرفته اند. لسترنج می نویسد: خراسان در زبان قدیم فارسی به معنی خاور زمین است. این اسم در اوائل قرون وسطی به طور کلی بر تمام ایالات اسلامی که در سمت خاور کویر لوت تا کوههای هند واقع بود، اطلاق می گردید. شادروان دهخدا سخن لسترنج را بدون اظهارنظر در لغتنامه آورده است.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله