حدیث «اکثر اهل الجنةِ البله» حدیثى مشهور است که همواره بر زبان مسلمانان به ویژه عارفان و متصوّفان جارى بوده و هست. در این مقاله در آغاز، با جست و جو در منابع شیعه و اهل سنّت مسیر نقل این حدیث در منابع فریقین پیگیرى و نشان داده شده است. آنگاه با به کار بستن قواعد و معیارهاى حدیث شناختى و واکاوى قرینههاى موجود، سند و راویان حدیث مزبور به محک نقد کشیده و در نتیجه نشان داده شده است که هیچ یک از طرق این حدیث خالى از ضعف نیست. سپس با توجّه به نظر شارحان و محدّثان، متن حدیث نقد و تحلیل شده و با فرض صدور حدیث از سرچشمه علم نبوى(ص) سعى شده معانى درست آن به دست داده شود. در همین بخش از پژوهش به دیدگاه عارفان هم که این حدیث را با مبانى ذوقى خود بسى موافق یافتهاند اشارت رفته است.
طباطبایى, کاظم, & ربانى خواه, احمد. (1384). آیا بیشتر بهشتیان نابخردانند؟ پژوهشى درباره حدیث «اکثر اهل الجنة البله». فقه و اصول, 37(4), 71-114. doi: 10.22067/jfiqh.2020.61202.0
MLA
کاظم طباطبایى; احمد ربانى خواه. "آیا بیشتر بهشتیان نابخردانند؟ پژوهشى درباره حدیث «اکثر اهل الجنة البله»". فقه و اصول, 37, 4, 1384, 71-114. doi: 10.22067/jfiqh.2020.61202.0
HARVARD
طباطبایى, کاظم, ربانى خواه, احمد. (1384). 'آیا بیشتر بهشتیان نابخردانند؟ پژوهشى درباره حدیث «اکثر اهل الجنة البله»', فقه و اصول, 37(4), pp. 71-114. doi: 10.22067/jfiqh.2020.61202.0
VANCOUVER
طباطبایى, کاظم, ربانى خواه, احمد. آیا بیشتر بهشتیان نابخردانند؟ پژوهشى درباره حدیث «اکثر اهل الجنة البله». فقه و اصول, 1384; 37(4): 71-114. doi: 10.22067/jfiqh.2020.61202.0
)
ارسال نظر در مورد این مقاله