فیلسوفان هرمنوتیک در کانونی‌ترین نقطة بحث خود به موضوع «فهم» با تأکید بر «فهم متن» می‌پردازند و مباحث مطرح‌شده از سوی آنها، واجد استعداد بسیاری است که می‌تواند در ساز و کار و روش نواندیشان مسلمان مؤثر افتد. هرمنوتیک فلسفی که با هایدگر، فیلسوف پر آوازة آلمانی، آغاز گردید و از سوی شاگردش هانس گئورک گادامر بسط و توسعه یافت، از این جهت دارای خصوصیات قابل تأملی است. نوشتار حاضر پاره‌ای از مختصات یا نتایج هرمنوتیک فلسفی گادامر و تطبیق آن بر آرای برخی روشنفکران مسلمان (با تأکید بر روشنفکران ایرانی) را مورد بررسی قرار داده است.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله