نوشتار حاضر با هدف نقد حجیت مذاق شریعت در استنباط احکام شرعی، با روش توصیفی تحلیلی و رویکردی انتقادی و بر پایه گردآوری اطلاعات و داده ها به شیوه کتابخانه ای نگاشته شده است. مذاق شریعت واسطه میان ادله اجتهادی و فقاهتی است. بدین معنا که هرگاه دست فقیه از دلیل عام یا خاص در فرع فقهی تهی گشت قبل از مراجعه به ادله فقاهتی با استکشاف مذاق شریعت از ادله مختلف در فروعات مختلف و استناد به آن به عنوان یک اماره ظنی، حکم فرع مزبور را کشف می‌نماید. یافته های تحقیق حاکی از آن است که برای اثبات حجیت مذاق شریعت به عنوان منبع استنباط احکام دلائلی از جمله «سیره عقلاء»، «اطمینان»، «حق الطاعة»، «وجود ملاک حجیت خبر واحد در مذاق شریعت» و «استشمام مذاق شریعت از روایات» ذکر شده است. بررسی حجیت مذاق شریعت نشان داد تمامی دلایل مذکور قابل نقد و رد می باشند و حجیت مذاق شریعت به عنوان منبع و مصدر در استباط احکام شرعی قابل مناقشه است و حکم به عدم حجیت آن داده می شود.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله