قانون در ماده 56 قانون جمعیت در فرضِ جبران حرج، سقط را ممنوع اعلام کرده است. نسبت به شرط امکان جبران حرج در فقه، تحقیق در خوری دیده نمی شود و تطبیق قانون با شرع در این زمینه نیازمند پژوهش است. در این حال که ابتلای بخشی از جامعه و همچنین اهمیت موضوع سقط، ضرورت تحقیق ویژهای به موضوعات مربوط به سقط درمانی بخشیده است. پژوهش حاضر با نگاه تحلیلی- انتقادی نشان می‌دهد به دلیل تأثیر امکان جبران در نحوه قضاوت عرف نسبت به موارد حرج، به طور کلی نمی توان چنین شرطی را نادید گرفت، ولی عمومیت آن نسبت به همه موارد حرج محل تأمل است؛ چرا که با توجه به تناسبات حکم و موضوع در این مسئله و همچنین عدم صدق عنوان حرج، ادله حرج در موارد قابل توجهی قابل تطبیق نیست؛ از آن جمله مواردی است که مادر به دلیل نبود امکانات پزشکی و نگهداری مشمول حرج جسمی است و با اقدامات جبرانی رفع حرج ممکن است. ولی در فرض حرج روحی ـ روانی اقدامات جبرانی نوعا موجب رفع حرج نیست و در این موارد عنوان حرج همچنان صادق است. بنابراین اطلاق ماده 56 در شرط امکان جبران محل تأمل است.
پورصدقی, رضا, & نفیسی راد, معصومه. (1402). نقش امکان جبران در حرج با رویکردی بر نقد ماده 56 قانون جمعیت. فقه و اصول, (), -. doi: 10.22067/jfiqh.2023.58234.0
MLA
رضا پورصدقی; معصومه نفیسی راد. "نقش امکان جبران در حرج با رویکردی بر نقد ماده 56 قانون جمعیت". فقه و اصول, , , 1402, -. doi: 10.22067/jfiqh.2023.58234.0
HARVARD
پورصدقی, رضا, نفیسی راد, معصومه. (1402). 'نقش امکان جبران در حرج با رویکردی بر نقد ماده 56 قانون جمعیت', فقه و اصول, (), pp. -. doi: 10.22067/jfiqh.2023.58234.0
VANCOUVER
پورصدقی, رضا, نفیسی راد, معصومه. نقش امکان جبران در حرج با رویکردی بر نقد ماده 56 قانون جمعیت. فقه و اصول, 1402; (): -. doi: 10.22067/jfiqh.2023.58234.0
)
ارسال نظر در مورد این مقاله